Του ΣΗΦΗ ΧΙΩΤΑΚΗ*
Κυριακή πρωί στην πλατεία Δικαστηρίων για έναν καφέ και κυρίως να ανταλλάξουμε τις απόψεις και τους προβληματισμούς μας... να κάνουμε την ψυχανάλυσή μας. Και ξαφνικά πέφτει στο ποτήρι με το νερό ένα αρκετά μεγάλο σκαθάρι, εξ ουρανού... ή μάλλον από τον άρρωστο φοίνικα που καθόμαστε στη λιγοστή σκιά του. Αφού το περιεργαστήκαμε διαπιστώσαμε ότι είναι το κόκκινο σκαθάρι... ο εξολοθρευτής των φοινικοειδών. Στην παρατήρησή μας... ο σερβιτόρος μας απάντησε ότι κάποιος υπεύθυνος από τον Δήμο τους ενημέρωσε ότι δεν μπορεί πλέον να σωθεί ο... αρκετών ετών φοίνικας. Τον εγκατέλειψαν λοιπόν... έτσι για να γίνει μια πολύ καλή εστία μόλυνσης, άλλωστε τη θέση που καταλαμβάνει ο χοντρός κορμός του... μπορεί να την αναπληρώσει ένα συμπαθητικό τραπεζάκι της καφετέριας. Αφορμή για σκέψεις, οι οποίες δεν μπορώ να πω ότι με έκαναν να έχω αισιοδοξία. Τα πεύκα εξαφανίζονται σιγά - σιγά από την πλατεία, από υπαιτιότητα του ανθρώπου... τώρα έρχεται η σειρά των φοινικοειδών, από την αμέλεια που δείχνουμε ως οργανωμένη Πολιτεία, αλλά και ως πολίτες. Είναι δυνατόν η πλατεία αυτή... ένα από τα κοσμήματα της πόλης, να έχει εγκαταλειφθεί σε τέτοιο βαθμό; Και εξηγούμαι: Το κόκκινο ρυγχωτό σκαθάρι είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που το αντιμετωπίζουν όλοι οι Δήμοι της χώρας. Στα Χανιά τα διάφορα φοινικοειδή αποτελούν μαζί με τα παλιά αρχιτεκτονικά κτίσματα αναπόσπαστο κομμάτι της φυσιογνωμίας της πόλης. Αυτά, λοιπόν, που δίνουν αισθητική και καλλωπίζουν την πόλη, αν μη τι άλλο, θα πρέπει να τα προστατεύσουμε. Για να τα προστατεύσουμε, λοιπόν, θα πρέπει συγκροτημένα να γίνει μια συνολική διαχείριση του προβλήματος. Θα μπορούσε ο Δήμος να ζητήσει πληροφορίες και βοήθεια από άλλους Δήμους της χώρας, όπως αυτοί της Νέας Σμύρνης, της Γλυφάδας, από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, το Τ.Ε.Ι. Κρήτης ακόμα και την Προεδρία της Δημοκρατίας, που έχουν ασχοληθεί με το θέμα και προτείνουν λύσεις. Θα ενημερώνονταν, λοιπόν, οι υπεύθυνοι ότι υπάρχουν αρκετοί τρόποι αντιμετώπισης, όπως η χημική, η βιολογική, η θερμική ακόμα και η μέθοδος χρησιμοποίησης του ηλεκτρικού ρεύματος, η τελευταία μάλιστα έχει αναπτυχθεί από το Τ.Ε.Ι. Κρήτης με πολύ καλά αποτελέσματα. Στην Ιεράπετρα σε φοίνικα που δεν είχαν αποτέλεσμα τα χημικά μέσα, με τη μέθοδο αυτή ο φοίνικας μετά από 5 μήνες άρχισε να αναβλασταίνει. Για να έχει αποτέλεσμα η μέθοδος αυτή πρέπει να γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Γνωρίζοντας από τους επιστήμονες ότι στην Ελλάδα χρειάζεται ένας χρόνος από τη στιγμή που θα προσβληθεί το φυτό μέχρι να φαγωθεί το εσωτερικό του και να πεθάνει, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πλέον το πρόβλημα. Γνωρίζουμε επίσης ότι ένα άρρωστο φυτό είναι εστία μόλυνσης για τα γειτονικά δέντρα σε απόσταση έως 8 με 10 χιλιόμετρα, πράγμα που σημαίνει ότι τα άρρωστα φυτά που δεν μπορούν πλέον να επανέλθουν, θα πρέπει να απομακρύνονται και να καίγονται για να μην γίνονται εστία μόλυνσης για τα υγιή φυτά. Απορίας άξιον γιατί αυτά τα απλά πραγματάκια δεν εφαρμόζονται στην πόλη μας. Μια ονειρεμένη πόλη, που από πόλη των λουλουδιών και των γιασεμιών... έχει γίνει πλέον η πόλη των τραπεζοκαθισμάτων.
*Γεωπόνος
(Αναδημοσίευση από τα "Χανιώτικα νέα" - 23/8/2013)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/127781-20.html
Κυριακή πρωί στην πλατεία Δικαστηρίων για έναν καφέ και κυρίως να ανταλλάξουμε τις απόψεις και τους προβληματισμούς μας... να κάνουμε την ψυχανάλυσή μας. Και ξαφνικά πέφτει στο ποτήρι με το νερό ένα αρκετά μεγάλο σκαθάρι, εξ ουρανού... ή μάλλον από τον άρρωστο φοίνικα που καθόμαστε στη λιγοστή σκιά του. Αφού το περιεργαστήκαμε διαπιστώσαμε ότι είναι το κόκκινο σκαθάρι... ο εξολοθρευτής των φοινικοειδών. Στην παρατήρησή μας... ο σερβιτόρος μας απάντησε ότι κάποιος υπεύθυνος από τον Δήμο τους ενημέρωσε ότι δεν μπορεί πλέον να σωθεί ο... αρκετών ετών φοίνικας. Τον εγκατέλειψαν λοιπόν... έτσι για να γίνει μια πολύ καλή εστία μόλυνσης, άλλωστε τη θέση που καταλαμβάνει ο χοντρός κορμός του... μπορεί να την αναπληρώσει ένα συμπαθητικό τραπεζάκι της καφετέριας. Αφορμή για σκέψεις, οι οποίες δεν μπορώ να πω ότι με έκαναν να έχω αισιοδοξία. Τα πεύκα εξαφανίζονται σιγά - σιγά από την πλατεία, από υπαιτιότητα του ανθρώπου... τώρα έρχεται η σειρά των φοινικοειδών, από την αμέλεια που δείχνουμε ως οργανωμένη Πολιτεία, αλλά και ως πολίτες. Είναι δυνατόν η πλατεία αυτή... ένα από τα κοσμήματα της πόλης, να έχει εγκαταλειφθεί σε τέτοιο βαθμό; Και εξηγούμαι: Το κόκκινο ρυγχωτό σκαθάρι είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που το αντιμετωπίζουν όλοι οι Δήμοι της χώρας. Στα Χανιά τα διάφορα φοινικοειδή αποτελούν μαζί με τα παλιά αρχιτεκτονικά κτίσματα αναπόσπαστο κομμάτι της φυσιογνωμίας της πόλης. Αυτά, λοιπόν, που δίνουν αισθητική και καλλωπίζουν την πόλη, αν μη τι άλλο, θα πρέπει να τα προστατεύσουμε. Για να τα προστατεύσουμε, λοιπόν, θα πρέπει συγκροτημένα να γίνει μια συνολική διαχείριση του προβλήματος. Θα μπορούσε ο Δήμος να ζητήσει πληροφορίες και βοήθεια από άλλους Δήμους της χώρας, όπως αυτοί της Νέας Σμύρνης, της Γλυφάδας, από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, το Τ.Ε.Ι. Κρήτης ακόμα και την Προεδρία της Δημοκρατίας, που έχουν ασχοληθεί με το θέμα και προτείνουν λύσεις. Θα ενημερώνονταν, λοιπόν, οι υπεύθυνοι ότι υπάρχουν αρκετοί τρόποι αντιμετώπισης, όπως η χημική, η βιολογική, η θερμική ακόμα και η μέθοδος χρησιμοποίησης του ηλεκτρικού ρεύματος, η τελευταία μάλιστα έχει αναπτυχθεί από το Τ.Ε.Ι. Κρήτης με πολύ καλά αποτελέσματα. Στην Ιεράπετρα σε φοίνικα που δεν είχαν αποτέλεσμα τα χημικά μέσα, με τη μέθοδο αυτή ο φοίνικας μετά από 5 μήνες άρχισε να αναβλασταίνει. Για να έχει αποτέλεσμα η μέθοδος αυτή πρέπει να γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Γνωρίζοντας από τους επιστήμονες ότι στην Ελλάδα χρειάζεται ένας χρόνος από τη στιγμή που θα προσβληθεί το φυτό μέχρι να φαγωθεί το εσωτερικό του και να πεθάνει, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πλέον το πρόβλημα. Γνωρίζουμε επίσης ότι ένα άρρωστο φυτό είναι εστία μόλυνσης για τα γειτονικά δέντρα σε απόσταση έως 8 με 10 χιλιόμετρα, πράγμα που σημαίνει ότι τα άρρωστα φυτά που δεν μπορούν πλέον να επανέλθουν, θα πρέπει να απομακρύνονται και να καίγονται για να μην γίνονται εστία μόλυνσης για τα υγιή φυτά. Απορίας άξιον γιατί αυτά τα απλά πραγματάκια δεν εφαρμόζονται στην πόλη μας. Μια ονειρεμένη πόλη, που από πόλη των λουλουδιών και των γιασεμιών... έχει γίνει πλέον η πόλη των τραπεζοκαθισμάτων.
*Γεωπόνος
(Αναδημοσίευση από τα "Χανιώτικα νέα" - 23/8/2013)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/127781-20.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου