Το "κάπως" μας μάρανε

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ

Τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Α' Θεσσαλονίκης Ιωάννα Γαϊτάνη δεν τη γνωρίζω. Ούτε είχε τύχει ποτέ να την προσέξω... Ωστόσο, μετά τα σχόλια για το ντύσιμό της, κατά την παρέμβασή της στη Βουλή στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, τη συμπάθησα.

Οχι μόνο για την εμφάνισή της αλλά και για το λόγο της. Την άκουσα χθες στη ραδιοφωνική εκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη. Μίλησε ως ένας απλός και πολιτισμένος άνθρωπος που ζει μέσα στην κοινωνία και αντιλαμβάνεται τα προβλήματα και τις ανάγκες της. Ως ένας ελεύθερος πολίτης, χωρίς δήθεν και τουπέ...
Η ροκ εμφάνιση της κ. Γαϊτάνη σχολιάστηκε από δημοσιογράφους και ιστοσελίδες. Λες και όποιος μπαίνει στη Βουλή, πρέπει να διαφέρει από τους υπόλοιπους πολίτες. Πρέπει να ντύνεται «κάπως». Και να εκφράζεται «κάπως». Τόσα χρόνια, αυτό το «κάπως» μάς... μάρανε. Και κάποιοι που ήταν «κάπως» τώρα βρίσκονται κατηγορούμενοι με σοβαρότατες κατηγορίες.
Ποιος ασχολήθηκε με τα όσα είπε η βουλευτής; Μάλλον κανείς. Γιατί οι πολλοί στάθηκαν στην εμφάνισή της. Αυτό τους ένοιαξε.
Ομως, όποιος είναι γεμάτος μέσα του δεν έχει κανένα λόγο επιβεβαίωσης και αυτοεπιβεβαίωσης μέσα από την εμφάνισή του. Η ίδια είπε χθες στην εκπομπή του κ. Βαξεβάνη: «Οταν δεν έχουμε να ασχοληθούμε με κάτι σοβαρό, ασχολούμαστε με το dress code των βουλευτών».
Είπε ακόμη μεταξύ άλλων: «Ντυνόμαστε όπως ο πολύς κόσμος γιατί είμαστε κομμάτι αυτού του κόσμου. Δεν θα φορέσουμε ξαφνικά ταγεράκια, σομόν ταγεράκια...».
Πέραν, όμως, από την εμφάνιση η ίδια υπογράμμισε: «Ανήκω στη γενιά, τη μετά ακριβώς του Πολυτεχνείου, στην προσπάθεια εδραίωσης τουλάχιστον της κοινοβουλευτικής αστικής Δημοκρατίας. Είμαι η γενιά που σταμάτησε τις ποδιές, πάλεψε ενάντια στις ποδιές, της γυναικείας απελευθέρωσης».
Για τον προϋπολογισμό σχολίασε ότι δεν μπορεί να σταθεί καθώς «καταρρέει η κοινωνία». Η κ. Γαϊτάνη με την εμφάνισή της έδειξε απλώς και απέδειξε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να ντύνεται όπως θέλει. Οτι η ουσία δεν βρίσκεται στην εμφάνιση αλλά στην άποψη. Οτι στα ενδυματολογικά ήθη του Κοινοβουλίου δεν χωράνε πια στολές. Ενας στίχος του Γιάννη Αγγέλακα λέει:
«Φανέρωσέ μου τη μάσκα που κρύβεις κάτω απ' τη μάσκα που φοράς».
Και τις μεγαλύτερες μάσκες της πολιτικής η κοινωνία μάλλον τις έχει δει πίσω από μεγάλα λόγια και κυριλέ κοστούμια...
(Ελευθεροτυπία - 10/12/2013)
Link: http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=403577