Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Το κλείσιμο των ιατρείων του ΕΟΠΥΥ και η ομηρία εργαζομένων αλλά και ασφαλισμένων αποτελεί μέγιστη ασέβεια προς τους πολίτες, οι οποίοι πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές για να έχουν πρόσβαση σε μια -ανύπαρκτη- δωρεάν ιατρική περίθαλψη.
Είναι άλλη μια ένδειξη ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά εμείς αρμενίζουμε στραβά.
Είναι γεγονός ότι σε ένα σοβαρό κράτος, πρώτο μέλημα θα ήταν η πραγματική αναβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας προς όφελος του πολίτη.
Ειδικά σε συνθήκες κρίσης σαν κι αυτή που βιώνουμε όλοι οι πολίτες τα τελευταία χρόνια, κρίση που μετά τα «λάθος φάρμακα» που χορήγησαν οι τροϊκανοί έχει και κυριολεκτικά φονικές συνέπειες.
Εδώ, διαλύεται και αυτός ο τομέας. Οπως τόσοι άλλοι. Οπως διαλύεται με την εφαρμογή αυτών των πολιτικών ολόκληρη η χώρα.
Και ο πολίτης, αμήχανος μα και οργισμένος, παρακολουθεί τις εξελίξεις.
Ακόμα μια είδηση, ωστόσο, από τη χθεσινή μέρα, έρχεται να δείξει πόσο σέβονται τους θεσμούς εκείνοι οι οποίοι τους υπηρετούν:
Οπως έγινε λοιπόν γνωστό, χθες διακόπηκαν οι εργασίες της Βουλής γιατί, άκουσον άκουσον, ούτε μία από τις οκτώ επίκαιρες ερωτήσεις, που είχαν προγραμματιστεί να συζητηθούν, δεν συζητήθηκαν καθώς οι αρμόδιοι υπουργοί δεν ήταν παρόντες. Και αυτό παρά τα «μεγάλα λόγια» του πρωθυπουργού για την υποχρέωση της ουσιαστικής παρουσίας τους.
Οι επίκαιρες ερωτήσεις απευθύνονταν στους υπουργούς Οικονομικών, Αγροτικής Ανάπτυξης, Παιδείας και Υποδομών, οι οποίοι δήλωσαν είτε κώλυμα είτε αναρμοδιότητα.
Δικαίως ο προεδρεύων, Γιάννης Δραγασάκης, σχολίασε:
«Δυστυχώς η Βουλή συνεδριάζει σήμερα χωρίς κυβέρνηση. Αναρωτιέμαι αν ήταν αναπόφευκτο αυτό να γίνει ή αν θα μπορούσε να γίνει κάποια αναδιάταξη. Να θέσω το ερώτημα. Πού είναι η κυβέρνηση; Τι κάνει; Και γιατί έχουμε αυτή την εικόνα σήμερα;».
Τι να πει κανείς; Ειδικά για τους υπουργούς, οι οποίοι ελέγχονται διά των ερωτήσεων των βουλευτών και οφείλουν να είναι παρόντες για να δίνουν απαντήσεις. Αποτελεί ντροπή η απουσία τους και στίγμα για τη Δημοκρατία.
Σημεία των καιρών, θα πει κανείς. Και η διαπίστωση, δυστυχώς, θλιβερή: Η νοοτροπία πολιτικών-υπουργών δεν αλλάζει.
Οσο, όμως, αυτοί ζουν στο δικό τους «γυάλινο κόσμο» μακριά από τα προβλήματα και τις ανάγκες της κοινωνίας και όσο θα μεγαλώνει το έλλειμμα δημοκρατίας μέσα από τις ερήμην τού απλού κόσμου αποφάσεις που λαμβάνονται τόσο θα αυξάνεται ο θυμός των πολιτών που θέλουν, επιτέλους, να δουν πραγματικό φως στο βάθος αυτού του σκοτεινού τούνελ...
Το κλείσιμο των ιατρείων του ΕΟΠΥΥ και η ομηρία εργαζομένων αλλά και ασφαλισμένων αποτελεί μέγιστη ασέβεια προς τους πολίτες, οι οποίοι πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές για να έχουν πρόσβαση σε μια -ανύπαρκτη- δωρεάν ιατρική περίθαλψη.
Είναι άλλη μια ένδειξη ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά εμείς αρμενίζουμε στραβά.
Είναι γεγονός ότι σε ένα σοβαρό κράτος, πρώτο μέλημα θα ήταν η πραγματική αναβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας προς όφελος του πολίτη.
Ειδικά σε συνθήκες κρίσης σαν κι αυτή που βιώνουμε όλοι οι πολίτες τα τελευταία χρόνια, κρίση που μετά τα «λάθος φάρμακα» που χορήγησαν οι τροϊκανοί έχει και κυριολεκτικά φονικές συνέπειες.
Εδώ, διαλύεται και αυτός ο τομέας. Οπως τόσοι άλλοι. Οπως διαλύεται με την εφαρμογή αυτών των πολιτικών ολόκληρη η χώρα.
Και ο πολίτης, αμήχανος μα και οργισμένος, παρακολουθεί τις εξελίξεις.
Ακόμα μια είδηση, ωστόσο, από τη χθεσινή μέρα, έρχεται να δείξει πόσο σέβονται τους θεσμούς εκείνοι οι οποίοι τους υπηρετούν:
Οπως έγινε λοιπόν γνωστό, χθες διακόπηκαν οι εργασίες της Βουλής γιατί, άκουσον άκουσον, ούτε μία από τις οκτώ επίκαιρες ερωτήσεις, που είχαν προγραμματιστεί να συζητηθούν, δεν συζητήθηκαν καθώς οι αρμόδιοι υπουργοί δεν ήταν παρόντες. Και αυτό παρά τα «μεγάλα λόγια» του πρωθυπουργού για την υποχρέωση της ουσιαστικής παρουσίας τους.
Οι επίκαιρες ερωτήσεις απευθύνονταν στους υπουργούς Οικονομικών, Αγροτικής Ανάπτυξης, Παιδείας και Υποδομών, οι οποίοι δήλωσαν είτε κώλυμα είτε αναρμοδιότητα.
Δικαίως ο προεδρεύων, Γιάννης Δραγασάκης, σχολίασε:
«Δυστυχώς η Βουλή συνεδριάζει σήμερα χωρίς κυβέρνηση. Αναρωτιέμαι αν ήταν αναπόφευκτο αυτό να γίνει ή αν θα μπορούσε να γίνει κάποια αναδιάταξη. Να θέσω το ερώτημα. Πού είναι η κυβέρνηση; Τι κάνει; Και γιατί έχουμε αυτή την εικόνα σήμερα;».
Τι να πει κανείς; Ειδικά για τους υπουργούς, οι οποίοι ελέγχονται διά των ερωτήσεων των βουλευτών και οφείλουν να είναι παρόντες για να δίνουν απαντήσεις. Αποτελεί ντροπή η απουσία τους και στίγμα για τη Δημοκρατία.
Σημεία των καιρών, θα πει κανείς. Και η διαπίστωση, δυστυχώς, θλιβερή: Η νοοτροπία πολιτικών-υπουργών δεν αλλάζει.
Οσο, όμως, αυτοί ζουν στο δικό τους «γυάλινο κόσμο» μακριά από τα προβλήματα και τις ανάγκες της κοινωνίας και όσο θα μεγαλώνει το έλλειμμα δημοκρατίας μέσα από τις ερήμην τού απλού κόσμου αποφάσεις που λαμβάνονται τόσο θα αυξάνεται ο θυμός των πολιτών που θέλουν, επιτέλους, να δουν πραγματικό φως στο βάθος αυτού του σκοτεινού τούνελ...
(Ελευθεροτυπία - 18/2/2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου